16 maja 

 Oto miejsce przebywania Boga z ludźmi, i będzie mieszkał z nimi.  

 Ap 21:3a 

Pełen chwały, nieskończony Bóg, który uczynił światy, i trzyma je poprzez swoje słowo; który jest nieustannie wielbiony przez zastępy niebiańskie; ten właśnie Bóg, posłał do was radosną nowinę, by podnieść was z prochu i przegonić wszelkie lęki i zmartwienia z waszych serc oraz pomóc wam żyć na sposób synów Bożych. Zauważa on wasze smutki. Stoi blisko, gdy go nie widzicie i czujecie się jakby was opuścił. Opiekuje się wami z największą delikatnością, gdy mówicie, że zapomniał o was. Liczy wasze westchnięcia, i gromadzi wasze łzy. Czuje skrzypienie waszych serc. Opatrzność usypuje góry codziennych łask, jednak czy widzicie, i czujecie, i rozkoszujecie się w jego litości i miłości? Czy żyjecie wyłącznie z tego? Czy może wątpicie, i ciężko wam to przyznać? Ciało odgrywa w tym rolę, jak i pozostałości naszego zepsucia. Wąż zawsze będzie podsuwał fałszywe myśli o Bogu. Jednak wkrótce nasz Odkupiciel powróci, by dobitnie wam pokazać swoją miłość, nie pozostawiając żadnego miejsca dalszemu wątpieniu. Wasze pociechy są na razie przedsmakiem, a wtedy staną się prawdziwą ucztą. Jakże prędko powracają nasze zwyciężone lęki, i jak wielka jest niestałość i zmienność naszego pokoju! Wtedy jednak nasz pokój stanie się doskonały i stały. Będziemy go doświadczać nieustannie. O chrześcijanie, nasze pociechy powinny być obfitsze, jednak popełniamy błąd, gdy oczekujemy zbyt wiele tutaj na ziemi. Nasze prawdziwe odpocznienie w niebie naprawdę będzie naszym pokojem. Spoglądanie ku tym jeszcze niedostrzeżonym błogosławieństwom jest stałą częścią naszej wiary. Jest to objęciem i oczekiwaniem naszych jeszcze niedostrzeżonych niebiańskich błogosławieństw, od których zależą nasz ziemski pokój i bezpieczeństwo. O, gdyby tylko chrześcijanie starali się żyć z jednym okiem wbitym w Chrystusa ukrzyżowanego, a drugim w jego chwałę. 

Richard Baxter, Practical Works, II:884-885